COVID-19 salgını sonrasında birçok insanın kapalı kaldığı, işsiz kaldığı ya da kendi başına kaldığı zamanlarda bir kelimenin diğerlerinden daha fazla tartışıldığını duydum: Rutin. Rutin uzun zamandır “işleyen bir toplum”un temel taşı olmuştu, ancak sıkı çalışma saatlerinin, yolculukların ve spor salonu gibi boş zaman etkinliklerinin kaldırılmasıyla çöktü. Birçok kişi için işe geri dönme ve kamusal alanların tekrar açılması normal hayatı yeniden tesis etmek için yeterli olurken, diğerleri zorlanmıştır ve ben de onlardan biriyim.

Rutin, düşündüğümüz gibi basit bir konu değil. Özellikle de nörodivergent bir kişi olarak, sağlam bir rutin olmadan hayatım bir kaos döngüsü haline gelir. Bu sorun sadece nörodiversiteye özgü değil. Çeşitli engellilikler, zihinsel ve kronik sağlık sorunları, vardiyalı çalışma, kolej yaşamı ya da ebeveynlik gibi yaşam koşulları, rutin oluşturma ve buna bağlı kalmayı zorlaştırabilir.

Rutinin faydaları geniş kapsamlıdır: “Rutinler sinir sistemimizi düzenler, özellikle de artmış duyusal ya da duygusal aşırılık deneyimleyenler için.” Fiziksel sağlığımız için rutin, vücudumuza bir “aşk mektubu” olarak tanımlanabilir. Zihinsel olarak, rutin çok iş yapar. Bilişsel yükü azaltır, yinel kararları devre dışı bırakarak yürütme fonksiyonuna yardımcı olur. Belirsizlik veya büyük yaşam geçişlerinin olduğu zamanlarda başlık görevi görür.

Rutinler, kısa süreli kazançlar yaratır ve bu da dayanıklılığı artırır ve hatta başarı hissi yaratır. Ancak, pek çok insan neden rutin oluşturmada zorluk çekiyor? Psikolojik bir perspektiften, rutinler genellikle gerçekten bizim olmadıklarında başarısız olur. Toplumsal “olmalısın”ların veya aşırı üretken olma baskısının içine sıkışırlar, bizi bağlı hissettirir ve tekrar denemekten uzaklaştırır.

Miskiewicz’in en iyi yapabileceğimiz şeyin bir rutin oluşturmak olduğunu gösteren şeyler: Mükemmeliyetçilik peşinde koşmayın, kişisel deneyimlerinize dikkat edin, mikro rutinlere odaklanın, duygularınıza odaklanın, araçları planlayın, kuralları planlamayın, bedeni planlayın, sadece zihni değil.

Sabah rutini güne tonunu belirlemelidir. Sadece kendinizi güne hazırlamakla kalmayıp, gün boyunca dolaştırabileceğiniz üç başarılabilir kilometre taşına odaklandınız. İş saatlerinde, işlevi değiştikçe, zaman bazlı cihaz otomasyonları gibi bazı basit otomasyonları çalıştırıyorum. Akşam olduğunda, rahatlama ritüelleri, örneğin günlüğüme yazmak, Duolingo üzerinde Japonca pratik yapmak veya sadece bulaşıkları yıkamak gibi küçük görevleri belirlemem gerektiğini hatırladım.

Sonuç olarak, Alexa ile oluşturulan bir rutinin test ettiğim süre boyunca belirli bir amacı hizmet etti ve daha da iyisini yaptı; beni çok daha etkili bir şekilde düzenlememe yardımcı oldu ve bu da zihinsel sağlık ve üretkenlikte belirgin bir iyileşme demekti. Ancak, en büyük öğrenme deneyiminin, kendi kendini düzenlemenin, bir noktada, ön plana geçmesi gerektiği olduğunu fark ettim.

Bu özgün içerikten yola çıkarak, kullanılan akıllı cihazlar ve Alexa hoparlörlere odaklanan bir spot içerik hazırlayabiliriz. Bu içerik akıllı cihazlarla günlük hayattaki rutini otomatikleştirme ve düzenleme üzerine tüyolar içerebilir.